Ses kartları sadece daha önceden kaydedilmiş Sesleri çalmakla kalmıyor kendileri de ses üretebiliyorlar. Bu işleme Frekans modülasyonu sentezi adı veriliyor. Ylk FM sentezli ses chip Yamaha'nın ürettiği OPL2'dir. Ancak bu chip bilgisayarlar için üretilmemişti.OPL1 gibi ev orgları için üretilmiş ve OPL'nin başarısından sonra Yamaha Bilgisayarlar için özel olarak OPl3 'ü üretti.

OPL2 'nin OPl3' ün tekeli 1995 'e kadar sürdü. O günden beri de piyasaya bir çok FM sentezi yapan chip çıktı. Ancak bir çoğu OPL3 ve dolayısıyla SoundBlaster uyumlu. Tüm FM chipleri belli bir prensip doğrultusunda üretiliyorlar. Basit matematiksel formüller ile oluşturulan dalgalar gerçekteki müzik aletlerinin ürettiği dalga şekillerinin sadece benzerleri. Ancak yinede MIDI dosyalarını çalmak mümkün. MIDI dosyaları gerçek müziğin kağıda dökülmüş hali gibi sadece seslerin değil, enstrümanların efektlerini de karşılıklarını içeren işaretler içeriyor.

MIDI ( Müsical Instruments Digital Interface) kelime anlamı olarak elektronik enstrümanların iletişimi için kullanılan bir kelime ( standart ) Başta sadece bağlantı noktası için getirilen standart daha sonra Roland tarafından General MIDI Standardı olarak geliştirildi. 128 enstrüman ve 46 vurmalı çalgı da eklendi. Bu standarttan önce bir MIDI dosyasının farklı enstrümanlar ile aynı çalınacağı kesin olamıyordu. Daha sonraları GM-standardı GS (General Synthesizer ) ve XG ( Extended General Midi) ile daha da geliştirildi.

Yapay tınısı sebebiyle FM sentezi Profesyonel kullanım için hiç de ilgi çekici değil Bu sebeple üreticiler Wavetable -Sentezi adını verdikleri bir sistem geliştirdiler. Bu sistemi bilenler sık sık "Pulse Code Modulation" (PCM) ve "Advanced Wave Memory " (AWM) terimleri ile karşylaşıyorlardı. Her ikisi de aynı anlamı taşıyor

Prensip aslında çok basit: Gitar sesi duyulması gerekiyorsa ses chipi sesi yapay olarak üretmiyor, onun yerine stüdyoda kaydedilmiş gerçek gitar sesini çalıyor.

Teorik olarak mümkün olan bu sistem tüm enstrümanların (128) çıkarabildikleri tüm sesleri düşününce pratik olarak imkansızlaşıyor. Ses chipi kaydedilmiş bir tek sesten yola çıkarak diğer tüm sesleri hesap ediyor Bunu farklı ses kartları farklı kalitede yapabiliyorlar. Bazıları yaylıları iyi üretebilirken bazıları üflemelileri de daha iyi gerçekten iyi bir tını isteyenler profesyonel kartlara çok yüksek fiyatlarla sahip olabilirler.

Özel bir kart çe?idi de Wave Opsiyonlu FM kartlary Creative burada da standarda imzasını atmış.

Bütün Wavetable kartlarynyn örneklenmi? sesleri saklayan Rom 'u dışında müziğin işlendiği bir de RAM 'i vardır. l28 Kilobyte'tan 4 Megabyte'a kadar olabilen bu çalışma belleği PS/2 SIMM'ler ile artırılabiliyor. Rom 'da saklanan her örneğin belli bir yapısı var. İlk 94 bit örneğin adresini bildiriyor. Çalma hızı Vibrato ve Tremolo değerleri ile dalganın işlenmesi ile ilgili bilgiler de aynı bitlerin içerisinde.

Ana dalganın işlenmesi için dört değer bulunuyor: Attack; delay; Sustain; Release. Bunlar dalganın şeklini belirleyen matematiksel değerler.(ADSR olarak da adlandırılan özel bir fonksiyon) örneğin; gitar sesi çalınacaksa ses kartı ROM içindeki verilen RAM aktarıyor ve orada OPL4 chipi istenen notayı hesaplıyor. Efektleri ekliyor ve ADSR jeneratorü de dalganın çıkışını hesaplıyor.

En iyi tını için enstrümanın tüm çıkarabildiği sesleri kaydetmek en iyisi olurdu. Ancak maliyetin çok yüksek olması yüzünden belli sınırlar konulmuş. Keman ve org için dört ayrı örnek saklanırken, ıslık veya el çırpması için birer tane örnek konulmuş.

En az 3 bağlantı noktası gerekli. Ses kartı ile multimedia çağı adı verilen yeni bir devir başladı. Bu yüzden üreticiler ürünlerini genişletme yuvaları olarak görüyorlar. Bu sebepten her ses kartının üzerinde maliyet yüzünden midi çıkışı ile aynı olan bir joystick çıkışı bulunuyor. Bir adaptör ile bir klavyeye veya tam teçhizatlı bir synthesizer'a bağlanmak mümkün. Hatta bazı ses kartları üzerinde CD-ROM sürücünün bağlanabileceği bir bağlantı yuvasy bile bulmak mümkündür.

Her ses kartının PC ile haberleşmek için üç tane iletişim noktasına ihtiyacı var.

Giriş/Çıkış adresi, Kesme ve bir DMA kanalı. Giriş/Çıkış adresi ile PC ses kartına komut gönderiyor. Kesme (IRQ) ile ses kartı PC 'nin dikkatini kendi üzerine çekiyor.

ISA kartlarının işlemciyi meşgul etmeden doğrudan ana belleğe ulaşması da DMA ( Direct Memory Access- Direk Bellek Erişimi ) olarak adlandırılıyor.

Toplam sekiz adet DMA kanalı var ve ses kartları bir veya iki tanesini kullanıyorlar.